Paradijs...
'k Zou wel willen… écht geloven
in een leven nà de dood…
Waar w'elkaar weer terug ontmoeten
vrij van zonden, helemaal bloot…
Nét als Adam en z’n Eva…
in het aardse paradijs.
Nog vóór hij beet… in haar appel,
die hem bracht zo van de wijs…
't Zou toch mooi zijn… moest er écht…
zo'n paradijs bestaan…
Zonder oorlog, zonder zorgen,
waar een mens… in vree kan gaan…
Waar geen honger, geen geweld…
geen afgunst en geen leugen,
ook geen macht is… én geen strijd
tussen mensen die niet deugen…
'k Zou wel willen… écht geloven
in zo'n leven nà de dood…
Alleen…
'k Had misschien… toch liever kleren…
dan zo zónder… helemaal bloot…
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 05-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Janiu Leyssens (Actief sinds: 13-01-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Paradijs...’ van Janiu Leyssens zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.