Ons lot...

Janiu Leyssens

Als w' écht niet willen zien of horen…
dat 't zó niet langer verder kan,
dan zullen we 't aan den lijve voelen
wellicht… is het te laat al dan.

We mogen écht toch niet nóg langer,
ons hoofd steken zo diep in 't zand.
Wijl w'ongestoord maar verder knoeien,
alsof er niks is aan de hand…

Zijn wij mensen… dan zo dom?
Voelen w'ons zo superieur?
Doen w'écht voort tot 't te laat is?
Tot… het eindigt in mineur…

Ik hoop dat ons gezond verstand,
nog nét op tijd ontwaken zal.
Dat iedereen alsnog beseft:
We zijn beland in 'n heel diep dal.

De aardbol wordt totaal bezoedeld,
we maken hem geheel kapot.
't Is d'hoogste tijd om iets te doen.
Zoniet… dan kennen we ons lot…

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 05-03-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Janiu Leyssens (Actief sinds: 13-01-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Ons lot...’ van Janiu Leyssens zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.