Bescheiden…

Janiu Leyssens

"Bescheidenheid" is 'n héél vies woord,
om aandacht aan te schenken…
't Mensenras heeft ’t uitgemoord…
zo zou je haast gaan denken.

Wie immers hier… iet of wat…
"bescheiden"… z’n eigen gang wil gaan,
beschouwt men als een zonderling,
die eenzaam in een hoek gaat staan.

Wie opvalt én op tafel springt,
of wie heeft… een grote mond,
bereikt véél meer en raakt véél verder,
dan die blijft… op d'achtergrond.

“Bescheiden”… héél gewoon en franjeloos,
eenvoudig van natuur,
vaak weggedrumd, opzij gezet
door z’n opdringerige buur.

Tóch geloof… én ook vertrouw ik,
een bescheiden iemand meer,
'k hou écht niet van zo'n bullebak,
van zo’n… arrogante heer…