Mijn berg…

Janiu Leyssens

Géén berg te hoog om te beklimmen…
kan mij uit mijn lood nog slaan.
Ook al weet ik bij de start
dat ik voor hem in 't rood moet gaan.

Hij daagt mij uit om te bewijzen,
dat ik met mijn fiets omhoog nog raak.
Tot op de top kan blijven rijden,
zonder… dat ik helemaal kraak.

Ik zweet en zwoeg en doe mijn best,
al vechtend tegen de zwaartekracht.
Ik duw en trek op de pedalen
en maak gebruik van al mijn macht.

De weg is bochtig, steil en lang,
de tijd kruipt langzaam voort.
Geen mens supportert langs de weg,
niemand… die m'n zware adem hoort.

Eten, drinken onderweg…
ik doe… zoals het àllemaal hoort.
Mijn hart bonst heftig… 't gaat te keer…
maar… ik rijd dapper voort.

Eindelijk zie ik daar de top,
en weet nu: 'k heb gewonnen…
Mijn laatste kracht pers ik eruit,
mijn berg… is overwonnen!