INLOGGEN
«»

Toch zwaaide jij nog even

 zag je handen bezig
 in hun dagelijks gebruik
 je neuriede en lachte af en toe voluit

 in het poetsen
 van de meubels
 blonken jaren van tevredenheid

 jij had je plaats gevonden
 een groot gezin
 dat groeide naar een nieuwe tijd

 het huis is leeg
 heb in stilte afscheid kunnen nemen
 toch zwaaide jij nog even

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 16-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

31/08/2012 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Toch zwaaide jij nog even’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.