Priemen glas en staal
het prestigieuze
hoogbouwsilhouet
schrijnt aan de heldere hemel
koud en kaal
priemen glas en staal
gevoelloos in het blauw
aan hun voeten is het is zoeken
naar gezelligheid van kleine stegen
de buurt heeft eigen tijd en leven
als de eetcafés vol schuiven
met hongerige lijven weet dan
dat de torens zielloos achterblijven
het schrijnen is gedaan
alleen het hoge rode licht
klikt in het donker uit en aan
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
19/09/2013
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Priemen glas en staal’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.