Monologen als dromen
heb stukjes drama geraapt
uit het toneelspel van mensen
zonder geluid en publiek
expressieve mimiek
voorkwam schamen voor tranen
en het stokken van adem
pas achter het vallend gordijn
mocht ieder zichzelf weer zijn
in een demasqué van gevoelens
heb de scenes gelijmd
decors uit het leven genomen
geen monologen als dromen
met publiek en geluid
kunnen mensen weer spelen
eindelijk hun narcissus weer strelen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
22/06/2013
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Monologen als dromen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.