In zijn ogen eeuwigheid
in ontmoeten
was er nog
een minzaam groeten
ik keek hem aan
geen bloeddoorlopen ogen
meelij of een traan
of ik nog schulden had
zaken af te handelen
informeerde hij bij het wandelen
ik vroeg hem naar de tijd
hij lachte raadselachtig
met in zijn ogen eeuwigheid
ineens was hij verdwenen
een stervenskoude wind
streek langs mijn benen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
25/02/2013
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘In zijn ogen eeuwigheid’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.