In een vaag contour
ik wist het glas doorzichtig
toch spiegelde het
schaduw in een vaag contour
kon gezicht en vorm
niet onderscheiden
herkenning was er wel van beide
zonder rugzak en bagage
half gekleed in duisternis
stond daar weer mijn donkere ik
heb de ramen snel ontsloten
de weerspiegeling verbroken
en koester mij in zon en licht
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
27/06/2013
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘In een vaag contour’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.