Enkele reis

wil melker

 ben weer ingestapt
 heb het perron verlaten
 er was geen hond
 wel verval in alle staten

 mijn kaartje enkele reis
 had geen prijs voor veel bagage
 letters spiegelen in het donkere raam
 bestemming einde zonder naam

 voort denderen we weer
 de conducteur komt nog een keer
 hengelt voorzichtig naar een praatje
 verlegen in zijn eigen plaatje

 de wereld lijkt van mij
 voel me vrij in alles wat ik doe
 maar kan jou nooit bereiken
 steeds op reis en god weet waar naar toe

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 16-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Informatie bij het gedicht

02/01/2014

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Enkele reis’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.