«»
Echoden hun zelfkant
het machtige koor
zong met bazuinen
een bloedstollende finale
maar in krochten
en spelonken dansten
dissonanten al hun valse toon
in het verwaaien
verdraaide de harmonie
woorden klonken niet meer synchroon
echoden hun zelfkant
zonder de glitter en glamour
van kerk en orkest
zij hebben de deuren geopend
de elitaire veste verlaten
zingen nu op pleinen en straten
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 16-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:
04/01/2013 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Echoden hun zelfkant’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]