Donkere stegen
ik kende pleinen en straten
waar middenklassers hun
welverdiende boterham aten
nu zijn het donkere stegen
waar klinkers blinken
in regen van kil neonlicht
de wijk wordt gesaneerd
mensen dienen te verdwijnen om
elders als normaal weer te verschijnen
maar het sist en gist verloedering
het spel werd al gespeeld toen de
eerste kansloze als huurder verscheen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
03/11/2013
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Donkere stegen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.