INLOGGEN
«»

Donkere stegen

 ik kende pleinen en straten
 waar middenklassers hun
 welverdiende boterham aten

 nu zijn het donkere stegen
 waar klinkers blinken
 in regen van kil neonlicht

 de wijk wordt gesaneerd
 mensen dienen te verdwijnen om
 elders als normaal weer te verschijnen

 maar het sist en gist verloedering
 het spel werd al gespeeld toen de
 eerste kansloze als huurder verscheen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 16-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

03/11/2013 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Donkere stegen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.