De laatste sluiers
warm wenkte de zon
maar wolken kromden zich
vasthoudend om de aarde
lieten haar niet
vrijuit stralen met
het lang ontbeerde licht
pas na de middag
lossen laatste sluiers op
reikt voorjaar naar zijn top
om in een lange schemering
met onomkeerbaar uitproberen
zijn lentekleuren nog te presenteren
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
15/04/2013
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De laatste sluiers’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.