Zonder vleugels

wil melker

 vlieg langs hoge toppen
 door de lichte lucht
 zonder vleugels
 in gedachtevlucht

 op de offerbank
 van dood en leven
 wordt zonder lijden
 goed en kwaad gescheiden

 ik kantel en keer terug
 naar mijn fysieke entiteit
 die op zijn rug ontwakend
 weer pure schoonheid ademt

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 16-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Informatie bij het gedicht

19/12/2012

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Zonder vleugels’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.