INLOGGEN
«»

Haar marionetten

 een uurtje zolder
 zei ze zacht en lachte
 je weet toch dat ze
 altijd op mij wachten

 zij speelt geen verdriet
 vertelt over de dagen
 schikt kleding en kamt haren
 met haar broze hand

 polijst hun band
 in warme trekken
 laat haar marionetten
 weer leven in bewegen

 de zolder rust
 na een lieve avond kus
 streelzacht zijn de zuchten
 geborgen naar de morgen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 16-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

18/04/2013 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Haar marionetten’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.