Vrijheid zonder grenzen
ik laat me gaan
mijn lichaam kijkt me aan
de ogen ongebroken
nog is er
de rode draad
het fluïdum dat beiden raakt
ben vrijheid
zonder grenzen
tijdloos in verplaatsend zijn
het aardse is voorbij
emoties stralen
in geluk hun eind
toch moet ik terug
de ogen huilen
van het lichaam op de rug
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
15/01/2013
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vrijheid zonder grenzen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.