Schraalt schaduw
soms tocht leegte
door de dagen
schraalt schaduw
alle kleur tot grijs
willen gewrichten
zich niet soepel richten
eisen jaren
eindelijk hun prijs
doelloos draaien uren
monotoon van slag
tijd verstoft en scheidt
geen koren meer van kaf
inertie loze stilstand
op het randje van verval
wachtend op ontlading of
implosie tot een nieuw heelal
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
11/03/2013
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Schraalt schaduw’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.