INLOGGEN
«»

Uit verwaaide sporen

 heb altijd geschreven
 kijk naar de mensen om mij heen
 waar zijn mijn boodschappen gebleven

 de stukjes hemel
 die ik gretig deelde
 voel ik soms in een warme hand

 de schouderklop en tranen
 lees ik in verhalen
 uit verwaaide sporen op het strand

 veelzeggend blijft de stilte
 die in dialoog nog echoot
 nadat wij al lang uitgesproken zijn

 zij geven terug
 wat in beleven geëigend is
 zo slaan wij in herkennen weer die brug

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 16-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

16/03/2013 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Uit verwaaide sporen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.