Voelde nattigheid
jij gaf mij
de wereld met
beide handen aan
ik kon slechts staren
liet schoonheid
door mijn vingers gaan
jouw zeegezicht met strand
was mijn eindeloze strijden
van water met het land
in lieflijk glooien zag ik aan
daalse kant de snelle stromen
verwoestend over dijken komen
jij lachte om de regen
ik voelde nattigheid en keek omhoog
zag het kleuren van een regenboog
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
24/04/2013
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Voelde nattigheid’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.