Verstilde schoonheid

wil melker

 de bloemen
 raken maar niet uitgebloeid
 worden door de kou
 geboeid tot overleven

 kleine vruchten die
 niet in warmte rijpen
 verdrogen later zonder
 nageslacht om mee te prijken

 verstilde schoonheid
 met een triest verhaal
 de kille lente vertraagt
 het leven van ons allemaal

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 16-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Informatie bij het gedicht

22/05/2013

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Verstilde schoonheid’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.