Twijfel reist met mij
sterren schijnen weer
de scheppingstijd
ik drijf op lichtsnelheid
het volmaakte tegemoet
een verre groet aan
vrienden en verwanten
heb alle handen
uitgebreid geschud
alleen die laatste kus
is blijven hangen
in haar ogen zag ik
schoonheid en verlangen
twijfel reist met mij
nog kan ik terug
om met haar te gaan
voor leven en geluk
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
09/06/2013
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Twijfel reist met mij’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.