INLOGGEN
«»

Twijfel reist met mij

 sterren schijnen weer
 de scheppingstijd
 ik drijf op lichtsnelheid
 het volmaakte tegemoet

 een verre groet aan
 vrienden en verwanten
 heb alle handen
 uitgebreid geschud

 alleen die laatste kus
 is blijven hangen
 in haar ogen zag ik
 schoonheid en verlangen

 twijfel reist met mij
 nog kan ik terug
 om met haar te gaan
 voor leven en geluk

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 16-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

09/06/2013 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Twijfel reist met mij’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.