«»
Twijfel reist met mij
sterren schijnen weer
de scheppingstijd
ik drijf op lichtsnelheid
het volmaakte tegemoet
een verre groet aan
vrienden en verwanten
heb alle handen
uitgebreid geschud
alleen die laatste kus
is blijven hangen
in haar ogen zag ik
schoonheid en verlangen
twijfel reist met mij
nog kan ik terug
om met haar te gaan
voor leven en geluk
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 16-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:
09/06/2013 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Twijfel reist met mij’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]