Solitair zijn
ik ken de taal
niet meer waarin
de bloemen spreken
zijn het nog de
hartenbrekers die
de weg der liefde kleuren
of bedekken zij
het bloed van hen die
gaan met stille tochten
bij de wilde bloem
heerst onbegrip
over recht en plicht
is solitair zijn
schoonheid maken of
juist anderen afkraken
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
27/05/2013
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Solitair zijn’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.