INLOGGEN
«»

Solitair zijn

 ik ken de taal
 niet meer waarin
 de bloemen spreken

 zijn het nog de
 hartenbrekers die
 de weg der liefde kleuren

 of bedekken zij
 het bloed van hen die
 gaan met stille tochten

 bij de wilde bloem
 heerst onbegrip
 over recht en plicht

 is solitair zijn
 schoonheid maken of
 juist anderen afkraken

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 16-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

27/05/2013 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Solitair zijn’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.