«»
Mijn vurige beden
ik heb de schaduw
weg geredeneerd
maar hij blijft hangen
aan de randen van mijn blik
het licht van logica
en wetenschap
schijnt knap en
helder in de hoeken
na het gerichte zoeken
leeft het donker op
beleven spookgedachten
hun vage angsten in mijn kop
het schrijnt aan mijn bestaan
rust en zekerheden zijn verdwenen
ondanks al mijn vurige beden
komt schaduw langzaam naar beneden
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 16-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:
24/09/2013 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Mijn vurige beden’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]