Met pijn en ongewis
kalk de muren wit
de enige kleur
die mij nog schikt
linten opsmuk
snuisterijen laat ik
in het niet verdwijnen
ongetekend
presenteer ik mij
de laatste schakels breken vrij
schrijf de strijd
maar met het bloed
dat in deze fase vloeien moet
kleur alles in
met pijn en ongewis zonder
dat er een verdwijnpunt is
zal van de daken schreeuwen
wat er op mijn muren is geschreven
als ik dan nog tijd heb om te leven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
21/03/2013
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Met pijn en ongewis’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.