INLOGGEN
«»

Met pijn en ongewis

 kalk de muren wit
 de enige kleur
 die mij nog schikt

 linten opsmuk
 snuisterijen laat ik
 in het niet verdwijnen

 ongetekend
 presenteer ik mij
 de laatste schakels breken vrij

 schrijf de strijd
 maar met het bloed
 dat in deze fase vloeien moet

 kleur alles in
 met pijn en ongewis zonder
 dat er een verdwijnpunt is

 zal van de daken schreeuwen
 wat er op mijn muren is geschreven
 als ik dan nog tijd heb om te leven

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 16-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

21/03/2013 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Met pijn en ongewis’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.