«»
In uitstervend rood
ik heb
de bladeren geraapt
vruchten terug gehangen
met muziek
van wolken gespeeld
de wind uitgefloten
maar jij
ging niet open
in zomerse bloei
ruiste kou
dwarrelde dood
in uitstervend rood
je ziel lachte zachtjes
want in de grond
stroomde jouw leven
niet jij maar ik
viel aan afscheid ten prooi
bij lentes eerste dooi
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 16-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:
29/09/2012 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘In uitstervend rood’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]