Glas zonder lijnen
is er rust
als ik in de spiegel kijk
de schermen
voor even zwarter zijn
kan nu niet zappen
van het grote gat
waar ik vroeger
veel contact mee had
ik lach schaapachtig
vingers zijn gevangen
in een vrijheid
die onwennig voelt
praat tegen woorden
die maar niet
willen verschijnen
op glas zonder lijnen
dacht de wereld te kennen
maar in dialoog met
eigen spiegelbeeld moet ik
eerst weer aan mezelf wennen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
02/03/2013
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Glas zonder lijnen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.