INLOGGEN
«»

Een tweede leven

 ben aan het verschimmen
 alleen de schijn blijkt nog
 wat werkelijkheid te zijn

 bleek en kleurloos
 dwaal ik rond in een leven
 dat lijkt te verstommen

 maar diep van binnen
 is in hoekjes en luwte
 de lente voorzichtig begonnen

 op onontgonnen gronden
 ontkiemt reserve zaad
 dat voor een tweede leven gaat

 aan mij de eer
 om later als herboren
 nog wijsheid en geluk te scoren

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 16-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

22/03/2013 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een tweede leven’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.