Een gouden glans

wil melker

 hoog vloog een vogel
 langzaam wiekend
 op de koude wind

 soms een gouden glans
 als de zon scheen
 op een schuine vleugelkam

 een verre schreeuw
 markeerde nog gebied
 een mededinger was er niet

 wit in blauwe lucht
 oranje rood het licht
 op stille vlucht na drukke dagen

 nooit meer die
 verantwoordelijkheden dragen
 in de eindelijk ondergaande zon

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 16-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Informatie bij het gedicht

weer prinses... 01/05/2013

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Een gouden glans’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.