De laatste rafels
ik heb ze uitgehangen
aan de takken van bomen
mijn zwakheden en dromen
in kleur en kwaliteit
gedateerd door onvermogen
om ze onder ogen te komen
het zijn geen geheimen
maar het voelt fijner om ook
de onzichtbare stukjes te delen
hebben en houden is nu compleet
de laatste rafels dansen op de wind
ben weer zo gelukkig als een kind
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 16-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:
14/01/2014 Facebook
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De laatste rafels’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|