De koelte voorbij

wil melker

 ik wist de oase
 in het woestijnrode zand
 een wijzende vinger
 aan gods groene hand

 hij wuifde met palmen
 de koelte voorbij
 waste de voeten
 van jou en van mij

 zacht kleurden de kleden
 rust in zijn huis
 kou van de nacht
 brak het ijs bij hem thuis

 maande de nacht
 tot kristalhelder schijnen
 voedde ons stilte
 liet spanning verdwijnen

 tot de schemering kwam
 zijn hand ons verfriste
 met het ragfijne dauw
 uit zijn hemelse blauw

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 16-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Informatie bij het gedicht

19/06/2013

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘De koelte voorbij’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.