Als kleuren sterven
ik was gegrepen
door het orgelspel
liet me zweven
op donkere bassen
langs pilaren
waar heiligen al
decennia lang sokkelden
in vrome gebaren
klom met hoge tonen
naar boven waar
licht en lucht elkaar raakten
in gebrandschilderde ramen
als kleuren sterven
vult muziek de gewelven
gaat het finalegeluid al
voor het zingen de kerk uit
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
05/12/2013
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Als kleuren sterven’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.