INLOGGEN
«»

Zwavelzurige verdoemenis

 in weerlicht
 slaat de hemel
 breuken in het graf

 opent zwavelzurige
 verdoemenis die
 onverlaten wacht

 ongekende kracht
 dondert over
 een verlaten aarde

 storm en hagel
 trekken woeste sporen
 in aangerichte schade

 stilte vol geladenheid
 de dodelijke spanning
 zijn wij nog niet kwijt

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 16-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

21/06/2013 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zwavelzurige verdoemenis’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.