Krimpt de tijd
je hebt
de euforie gehad
van bacchanalen en
nachtenlang doorhalen
het ongeremd
de grenzen overgaan
naar een wereld die nog
zonder normen kan bestaan
je de standaard toegeëigend
van lak aan alles krijgend
als het feesten maar niet stopt
want de beesten zijn nog los
maar in demping
van gevoelens krimpt de tijd
tot een meedogenloos vervelen
omdat niets je meer kan schelen
bent je dieptepunten kwijt
in de roetsbaan van het leven
ook de hoogtepunten zijn vergeven
wat blijft lijkt slechts eentonigheid
wat is jou de medicatie waard
als hel en hemel gaan verdwijnen
en je eindelijk de warme zon
weer op je huid kunt voelen schijnen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
05/10/2013
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Krimpt de tijd’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.