Waar ik ben
Waar ik staen waar ik ga.
Ik kan mijn spiegelbeeld,
niet meer zien.
Verdwenen uit het niets,
alles is leeg.
Ik voel en zie niks,
dit is vreemd.
Dan zie ik iemand liggen,
en ren ernaar toe.
De gene is stil,
en haalt geen adem meer.
Dan word ze opgetild door een man,
die haar voorzichtig beet houd.
Haar ogen zijn blauw,
en haar lippen rood.
Dan kijk ik eens goed,
en zie dat ik het ben.
Maar ik weet niks,
wat is er gebeurd is
Dan zie ik een brief,
Met mijn laatste woorden.
Bevlekt door mijn tranen,
bevlekt door mijn verdriet.
De brief was niet af,
toen stopte mijn hart.
Nu bevrijd van alle pijn,
Die nooit meer van mij zal zijn.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 11-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Tears-deep-insideActief sinds: 11-02-2014 Facebook
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Waar ik ben’ van Tears-deep-inside zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|