dat draag ik altijd met me mee
mijn kindertijd mis ik soms
liefde die vanzelfsprekend
scheen.
Moeders omhelzing ,onze
reizen als gezin
we leken wel zigeuners
altijd op pad
hecht en warm een clan
ik hou van het leven en heb
( h) eerlijke relaties gekend
omdat het me zo geleerd is
bij tegenslagen ?
kon ik altijd rekenen op mijn
familie.
beschamend hoe vanzelfsprekend
ik dat vond.
pas je op jezelf ? achteloos
riep ik dan : ja ,jaha…
Moeders omhelzing , Vader
altijd een praktische tip
bellen als er wat is hoor…
je voelde je zo veilig, zo
ontzettend veilig.
mijn kindertijd groeit nog
steeds in me…
klinkt dat gek ?
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 10-02-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Fairouz (Actief sinds: 08-02-2014)
Informatie bij het gedicht
soms verlang ik nog eens naar toen
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘dat draag ik altijd met me mee’ van Fairouz zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.