dat draag ik altijd met me mee

Fairouz

mijn kindertijd mis ik soms
liefde die vanzelfsprekend
scheen.
Moeders omhelzing ,onze
reizen als gezin
we leken wel zigeuners
altijd op pad

hecht en warm een clan

ik hou van het leven en heb
( h) eerlijke relaties gekend
omdat het me zo geleerd is
bij tegenslagen ?

kon ik altijd rekenen op mijn
familie.
beschamend hoe vanzelfsprekend
ik dat vond.

pas je op jezelf ? achteloos
riep ik dan : ja ,jaha…
Moeders omhelzing , Vader
altijd een praktische tip

bellen als er wat is hoor…
je voelde je zo veilig, zo
ontzettend veilig.
mijn kindertijd groeit nog
steeds in me…

klinkt dat gek ?

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 10-02-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Fairouz (Actief sinds: 08-02-2014)

Informatie bij het gedicht

soms verlang ik nog eens naar toen

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘dat draag ik altijd met me mee’ van Fairouz zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.

Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.