«»
op verheugd Nu dan die stomme corona,
die van geen enkele kant dan wel deugt
Het voelt als een ongerechtvaardigde straf
Het lijkt soms wel eens alsof je niets om
elkaar meer gaf
Maar dan meldt zich toch ook het nuchtere
verstand
Immers een wereldwijde pandemie
Mens, het treft werkelijk iedereen Dat is er
aan de hand!
Och, die lieflijke lentevormen en kleuren...
Hoe lang duurt dit alles dan nog?
Het voorjaar straks vast voorbij; mag ik dan
eens flink klagen en zeuren?
Dakoyria, 2020.
Beperkt de lente beleven
De lente..... ik heb me er lang tevoren zoop verheugd Nu dan die stomme corona,
die van geen enkele kant dan wel deugt
Het voelt als een ongerechtvaardigde straf
Het lijkt soms wel eens alsof je niets om
elkaar meer gaf
Maar dan meldt zich toch ook het nuchtere
verstand
Immers een wereldwijde pandemie
Mens, het treft werkelijk iedereen Dat is er
aan de hand!
Och, die lieflijke lentevormen en kleuren...
Hoe lang duurt dit alles dan nog?
Het voorjaar straks vast voorbij; mag ik dan
eens flink klagen en zeuren?
Dakoyria, 2020.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 23-03-2020
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DakoyriaActief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Beperkt de lente beleven’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.