«»
nodig mij de zon
op een lenteavond
tot niets te doen
zitten en genieten
mag kan en zal ik
van het allerbeste
wat de natuur brengt
zitten in mijn stoel
strijkt brom zoemend
zwart geel gestreept
een hommel neer
een vlinder fladdert
boven een violenkrans
in het struikgewas
zingen vogels luid
wat is het mooi toch
de avond van de dag
zo genieten te mogen
van de schoonste muziek
avonduur
met uitgestrekte armnodig mij de zon
op een lenteavond
tot niets te doen
zitten en genieten
mag kan en zal ik
van het allerbeste
wat de natuur brengt
zitten in mijn stoel
strijkt brom zoemend
zwart geel gestreept
een hommel neer
een vlinder fladdert
boven een violenkrans
in het struikgewas
zingen vogels luid
wat is het mooi toch
de avond van de dag
zo genieten te mogen
van de schoonste muziek
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 07-03-2020
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Peter Paul DoodkorteActief sinds: 21-07-2015Informatie bij het gedicht:
Mijmering op een lenteavond Auteursrechten
Op dit gedicht ‘avonduur’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.