avonduur
met uitgestrekte arm
nodig mij de zon
op een lenteavond
tot niets te doen
zitten en genieten
mag kan en zal ik
van het allerbeste
wat de natuur brengt
zitten in mijn stoel
strijkt brom zoemend
zwart geel gestreept
een hommel neer
een vlinder fladdert
boven een violenkrans
in het struikgewas
zingen vogels luid
wat is het mooi toch
de avond van de dag
zo genieten te mogen
van de schoonste muziek
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-03-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Peter Paul Doodkorte (Actief sinds: 21-07-2015)
Informatie bij het gedicht
Mijmering op een lenteavond
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘avonduur’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.