INLOGGEN
«»

dwingen door de weergodinnen

mijn takken zijn gespreid
twijgen in een warm hunkeren
nog is de wind te koud
moeten knoppen zich beschermen
in een winters bunkeren


ik zie het jagen
van de eenden
meerkoeten zijn al dagen
naar een nest aan het
zoeken voor hun eerste leg


en ik besef
dat de natuur zich
niet laat dwingen door
de weergodinnen vogels
zingen luider hun concert


kom maar lente
in het voorjaar
van ons dromen ook wij
verlangen naar de zomer
als jij maar bent geweest

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 12-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘dwingen door de weergodinnen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.