«»
vandaag,
dieper weg duik
ik in mijn jas,
ziedaar sneeuwklokjes
triomfantelijk overeind
in de kou,
takken tekenen zich zwart
af tegen
een blauwe hemel,
verstild,
durven nog niet uit te botten,
want winter
wijkt met tegenzin.
Langs de gracht,
mij zo vertrouwd,
meerkoetjes
bouwen een nest,
wens ik
dat
dood slechts
een winterlaag zou zijn
door lentezon ontdooid,
en jij ineens naast mij staat:
”Kom..het wordt lente,
we pakken een terras.’’
Lente
De zon schijnt lentevandaag,
dieper weg duik
ik in mijn jas,
ziedaar sneeuwklokjes
triomfantelijk overeind
in de kou,
takken tekenen zich zwart
af tegen
een blauwe hemel,
verstild,
durven nog niet uit te botten,
want winter
wijkt met tegenzin.
Langs de gracht,
mij zo vertrouwd,
meerkoetjes
bouwen een nest,
wens ik
dat
dood slechts
een winterlaag zou zijn
door lentezon ontdooid,
en jij ineens naast mij staat:
”Kom..het wordt lente,
we pakken een terras.’’
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 08-03-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Wicky SteevenszActief sinds: 02-03-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Lente’ van Wicky Steevensz zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.