INLOGGEN
«»

TREFFEN

In het verre land van Argentijnen
zoekt Alexander wisselvallig bestaan
Stille wijdte noodt tot almaar voortgaan.
Verlicht achter de einder verdwijnen?

Uitgestrekte velden en woestijnen...
Zij krimpen: strenge bergen zien hem aan.
Ook hier mag de prins gastvrij leven verstaan;
Latijnse feestgloed wil hem beschijnen.

Hij ontmoet een lieftallige, jonge vrouw:
zijn hart siddert, glanst knipogend en teer,
gelijk Dagenraads vroegste, reine dauw.

Verlegen slaat Maxima de ogen neer,
bewijst haar geliefde reisvaardige trouw,
ontvangt van heel Nederland alle eer.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 16-06-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Han Messie
Actief sinds: 18-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘TREFFEN’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.