INLOGGEN
«»

Het slakje

Sloompie de slak trok door de bossen en de weiden, met zijn huisje op zijn rug en dat deed ie met het grootste gemak.

Langzaam en rustig door het hoge gras en soms over een tak, trok hij voort met zijn oogjes op een steeltje en gleed hij met zijn buikje over een slijmerig spoor.

Maar wat werd het slakje nu gewaar, alles stond te trillen en te beven, wat drong er nu voor een geluid tot hem door.

Hop hop en bij iedere trilling nog eens een hop, natuurlijk het was zijn vriend job en dus geen gevaar,  ja eindelijk een bekend gezicht dat was na zo lange tijd erg fijn.

Hallo sloompie ja je rade het goed na al dat gehop,  hier ben ik je vriend konijn.

Al je vriendjes ze staan al te wachten allen netjes in een rij aan de rand van de grote plas, totdat de zon ondergaat met zijn rode gloed, jouw verhaaltjes maakt ons zo blij en doet ons zo goed.

Zoals ieder jaar op de eerste herfstdag
Je bedacht ze voor ons het hele jaar, wij waren bezig met nootjes of ander voer, ja al dat gepluk of geraap.

Zo ben je net op tijd voor onze verhaaltjes waarmee we het doen tot aan de lente, terwijl jij geniet van je winterslaap.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 11-10-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Frank
Actief sinds: 10-05-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het slakje ’ van Frank zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.