Dochters En Zonen
Dochters willen met hun vader huwen.
Voor zonen moet het de moeder zijn,
waarmee zij zich willen identificeren,
Zolang zij nog kleuter zijn.
Jonge kinderen worden door hun driften
Gedreven; voelen zich aangetrokken tot
De ouder van het andere geslacht. Zij
Moeten in een huwelijksband zo een
Splijtzwam Wezen, omdat het Oedipuscomplex
Hen vasthoudt in zijn macht.
Zo zal een kleuter in zijn prille leven
De spanning ervaren van de competitie
Die er in de toekomst voor hen zal zijn.
Totdat zij aan hun eerste liefde een andere
Prioriteit geven;en zij accepteren dat
Beide ouders even belangrijk voor hen zijn.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-06-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Willem Bernardus Tijssen (Actief sinds: 02-03-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Dochters En Zonen’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.