Kijk ons groeien
Ik wou bij je gaan kijken
had mijn fiets al buiten gezet
Ik wou je komen aanmoedigen
toen bedacht ik me nog net
want die tijd is zomaar voorbij
dat ik jouw naam schreeuwen mocht
over het groene veld
jij dan tussen al die ouders, mijn ogen opzocht
Ik wacht nu tot je thuis komt
je de poort open zwaait met " hoi mam"
Ik zal naar je verhalen luisteren
dat is wat altijd kan
Ik heb mijn fiets maar binnen gezet
op mijn gezicht verschijnt een glimlach
zo groeien we toch samen
zoals de liefde zijn mag
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 27-05-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Erna Kagenaar (Actief sinds: 10-01-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Kijk ons groeien ’ van Erna Kagenaar zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.