Gesmolten sneeuw
Ze vraagt waar de sneeuw blijft
wanneer die gesmolten is,
dan waar ik ben als ik later doodga
en of ik haar dan mis.
Ja,zeg ik en wijs naar een wolk
die in windstilte haast tot stilstand
komt en langzaam vervormt;
kijk,zeg ik,daar drijft een olifant.
Ze schrijft haar naam in het zand,
kijkt naar me op en wil het weer wegvegen;
laat maar staan,zeg ik,voor later
en voel ineens de zachte regen.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 08-03-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Wicky Steevensz (Actief sinds: 02-03-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Gesmolten sneeuw’ van Wicky Steevensz zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.