INLOGGEN
«»

Wanhoop

En weer een ogenschijnlijk
dood spoor

ik hoor niets dan nee
en ondertussen kijken twee
kinderogen mijn wijze aan
zij staan klaar om te spelen

-wie speelt nog mee
toch nog twee
ogen
ik ken je niet
dus je ziet
maar-

het kind vraagt aandacht
lacht en brengt vertedering
tussen duizend lagen verdriet
het ziet er zonnig uit

met pijn achter regenbogen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 12-10-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Lúthien Oronar
Actief sinds: 07-10-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Wanhoop’ van Lúthien Oronar zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.